ประวัติโดยย่อของการประดิษฐ์สกรู

บุคคลแรกที่อธิบายเกลียวนี้คืออาร์คิมีดีส นักวิทยาศาสตร์ชาวกรีกสกรูของ Archimedes เป็นเกลียวขนาดใหญ่ที่บรรจุอยู่ในกระบอกไม้ซึ่งใช้ในการชลประทานในทุ่งนาโดยการยกน้ำจากระดับหนึ่งไปอีกระดับหนึ่งนักประดิษฐ์ที่แท้จริงอาจไม่ใช่อาร์คิมีดีสเองบางทีเขาอาจจะแค่อธิบายบางสิ่งที่มีอยู่แล้วอาจได้รับการออกแบบโดยช่างฝีมือผู้ชำนาญของอียิปต์โบราณเพื่อการชลประทานทั้งสองฝั่งแม่น้ำไนล์

ในยุคกลาง ช่างไม้ใช้ตะปูไม้หรือโลหะเพื่อติดเฟอร์นิเจอร์เข้ากับโครงสร้างไม้ในศตวรรษที่ 16 ช่างทำเล็บเริ่มผลิตตะปูโดยใช้ด้ายเกลียวซึ่งใช้เชื่อมต่อสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างปลอดภัยยิ่งขึ้นนั่นเป็นเพียงก้าวเล็กๆ จากตะปูประเภทนี้ไปจนถึงสกรู

ประมาณปีคริสตศักราช 1550 น็อตและสลักเกลียวโลหะที่ปรากฏครั้งแรกในยุโรปในฐานะตัวยึดล้วนทำด้วยมือบนเครื่องกลึงไม้ธรรมดา

ในปี 1797 Maudsley ได้คิดค้นเครื่องกลึงสกรูโลหะล้วนที่มีความแม่นยำในลอนดอนในปีต่อมา วิลคินสันได้สร้างเครื่องทำน็อตและโบลต์ในสหรัฐอเมริกาเครื่องจักรทั้งสองเครื่องผลิตน็อตและโบลต์อเนกประสงค์สกรูค่อนข้างได้รับความนิยมในการยึดเนื่องจากพบวิธีการผลิตที่ไม่แพงในขณะนั้น

ในปีพ.ศ. 2379 Henry M. Philips ได้ยื่นขอรับสิทธิบัตรสำหรับสกรูที่มีหัวจมแบบกากบาท ซึ่งเป็นความก้าวหน้าครั้งสำคัญในเทคโนโลยีฐานสกรูสกรูหัวแฉกมีขอบของหัวของสกรูหัวแฉกต่างจากสกรูหัวแฉกทั่วไปการออกแบบนี้ทำให้ไขควงตั้งศูนย์เองและไม่หลุดง่ายจึงเป็นที่นิยมอย่างมากน็อตและสลักเกลียวอเนกประสงค์สามารถเชื่อมต่อชิ้นส่วนโลหะเข้าด้วยกันได้ ดังนั้นในศตวรรษที่ 19 ไม้ที่ใช้สร้างเครื่องจักรในการสร้างบ้านจึงถูกแทนที่ด้วยสลักเกลียวและน็อตโลหะ

ตอนนี้หน้าที่ของสกรูส่วนใหญ่จะเชื่อมต่อชิ้นงานทั้งสองเข้าด้วยกันและมีบทบาทในการยึดสกรูถูกใช้ในอุปกรณ์ทั่วไป เช่น โทรศัพท์มือถือ คอมพิวเตอร์ รถยนต์ จักรยาน เครื่องมือและอุปกรณ์เครื่องจักรต่างๆ และเครื่องจักรเกือบทั้งหมดจำเป็นต้องใช้สกรูสกรูมีความจำเป็นทางอุตสาหกรรมที่ขาดไม่ได้ในชีวิตประจำวัน